Unibibliothek Marburg

Nawet w XXI wieku nie da się obejść bez książek, a biblioteki od dawna są czymś więcej niż tylko zwykłymi magazynami. Przekształciły się one w atrakcyjne i przepełnione światłem miejsca do nauki. Jest to szczególnie widoczne w nowym budynku biblioteki głównej uniwersytetu Philipps-a w Marburgu. Od lata 2018 r. skrywa on ponad 3,2 miliona multimediów na powierzchni około 18 500 metrów kwadratowych. W sumie dziewięć bibliotek wydziałowych w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych z łącznie 25 placówkami zewnętrznymi, a także zbiory poprzedniej biblioteki głównej, mają teraz wspólne miejsce w "Campus Firmanei" nauk społecznych i humanistycznych. Nowy budynek był także niezbędny, ponieważ poprzednia biblioteka główna, ukończona w 1967 r., nie spełniała już wymogów nowoczesnej pracy uniwersyteckiej. Na przykład w starym budynku brakowało pomieszczeń do nauki grupowej i stanowisk komputerowych.

"Biblioteka to nie tylko miejsce do cichej nauki. Chcieliśmy stworzyć przestrzenie i miejsca do pracy ułatwiające komunikację i interakcję akademicką" - wyjaśnia dr Susanne Saker, specjalista ds. public relations w bibliotece uniwersyteckiej. Tak zwane strefy wypoczynkowe uwzględniają tę kwestię; wyposażone w fotele i sofy, mają służyć jako miejsca do pracy w swobodnej atmosferze, a także do komunikacji.

Dzięki temu budynkowi biuro architektoniczne Sinnig z Darmstadt odniosło sukces, tworząc obiekt w centrum bogatego w tradycje miasta, który jednak harmonijnie wtapia się w otoczenie. Wysokość czteropiętrowego nowego budynku jest podobna do historycznych budynków sąsiadujących z nim i nawiązuje do ich kolorystyki: kolor piaskowca kościoła Św. Elżbiety i kompleksu Schäfera jakby odbija się echem; jasny tynk sąsiednich budynków z epoki założycieli miasta determinuje kolorystykę elewacji.

Szklana fasada holu wejściowego przyciąga wzrok w sposób niesamowity. Wraz ze szklanym dachem stanowi centralny element projektu. Przecina ona po przekątnej wydłużony budynek, tworząc pasaż prowadzący do wnętrza biblioteki. Poza tym, że jest to efektowne przejście, jest również często wykorzystywany jako droga łącząca kościół miejski Św. Elżbiety ze starym ogrodem botanicznym. Atrium funkcjonuje zatem jako łącznik między kampusem uniwersyteckim a przestrzenią publiczną.

Imponujące przeszklenia zapewniają dużą ilość światła we wnętrzu, ale kryją też w sobie niebezpieczeństwo: brak ochrony przed kolizją ptaków ze szkłem. W przeciwieństwie do ludzi, ptaki nie postrzegają tradycyjnego szkła jako przeszkody. Aby temu zapobiec, na elewacji biblioteki uniwersyteckiej zastosowano szkło ORNILUX® mikado A70 chroniące przed kolizją ptaków ze szkłem. Szkło ma delikatną powłokę, która podobna jest do pajęczyny. Jest ona prawie niewidoczna dla ludzi. Ptaki widzą jednak tę strukturę i w ten sposób rozpoznają przeszkodę. Efekt ochronny został już wielokrotnie potwierdzony w badaniach tunelowych w specjalnych tunelach powietrznych.

Partner ISOLAR®, Hunsrücker Glasveredelung Wagener, dostarczył łącznie 1300 metrów kwadratowych szkła, zamontowanego na elewacji nowej biblioteki. Szczególnym elementem jest konstrukcja dachu. Zaprojektowano ją jako stalową konstrukcję kratową o zakrzywionym, organicznym kształcie z kwadratowymi i prostokątnymi przeszklonymi polami. Ponieważ szkło jest do pewnego stopnia elastyczne, zasadniczo płaskie tafle można było łatwo dostosować do lekko zakrzywionego kształtu konstrukcji nośnej. Tylko w kilku bardzo mocno zakrzywionych miejscach musiały one zostać dociśnięte mechanicznie za pomocą talerzyków dociskowych aby zapewnić szczelność.

Konstrukcja spoczywa na stalowych belkach krawędziowych, które odzwierciedlają kształt dachu. Prawie 20-metrowe stalowe kolumny za pionową fasadą podpierają konstrukcję. Eksperci z Roschmann Group byli odpowiedzialni za wdrożenie geometrycznie złożonej konstrukcji stalowo-szklanej. Michael Skopp, kierownik techniczny w firmie Roschmann, wyjaśnia: "całą konstrukcję nośną pod prefabrykowane elementy dachu wykonaliśmy w naszej fabryce w Gersthofen. Zespawanie w całość wykonane zostało później na miejscu w Marburgu". Dzięki temu konstrukcja dachu tworzy jedną całość. "Istnieją punkty kotwienia i punkty ruchome, a także punkty połączeń z substancją budynku, ale wszystkie pionowe i poziome elementy całej konstrukcji składającej się z fasady i dachu są podwieszone razem" - dodaje Skopp. Ta metoda projektowania konstrukcji zapewnia również korzyści z punktu widzenia usztywnienia wzdłużnego.

W międzyczasie biblioteka uniwersytecka stała się również często fotografowanym punktem orientacyjnym w krajobrazie Marburga, jak zauważa dr Susanne Saker: "Stworzono tutaj prawdziwą atrakcję architektoniczną". Która, nawiasem mówiąc, ma teraz swój własny wpis w internetowej encyklopedii Wikipedia. Sama Saker również lubi pracować w nowej siedzibie i z jej obserwacji wynika, że studenci doceniają lekkość i otwartość budynku.

Inwestor	hbm Hessisches Baumanagement (heute: Landesbetrieb Bau und Immobilien Hessen), Zum Laurenburger Hof 76, 60594 Frankfurt am Main
Architekt	sinning architekten, Havelstraße 16, 64295 Darmstadt
Dostawca szkła	Hunsrücker Glasveredelung Wagener, Otto-Hahn-Str. 1, 55481 Kirchberg
Konstrukcja stalowo-szklana	Roschmann Konstruktionen aus Stahl und Glas GmbH, Daimlerstraße 19, 86368 Gersthofen

Kolejny obiekt Powrót do zestawienia